W idealnym świecie powinieneś być w stanie umieścić farbę w maszynie i po prostu uruchomić zadanie. Niestety, każdego roku drukarnie fleksograficzne i wklęsłodrukowe marnują farbę, podłoże i czas maszyn, próbując uzyskać właściwe barwy. Chociaż postęp technologiczny ułatwił osiągnięcie dokładnych barw, nadal istnieją zmienne, od których to zależy.
W tej trzyczęściowej serii przedstawiamy kilkadziesiąt powodów będących przyczyną nieprawidłowych barw w maszynie. Omówiliśmy już dwa ważne czynniki – oprzyrządowanie oraz standardy i farbę. Dzisiaj przyjrzymy się, jaki wpływ na ostateczne barwy mają środowisko i maszyna.
1 – Temperatura i wilgotność
Temperatura i wilgotność mogą mieć ogromny wpływ na sposób przenoszenia farby na podłoże. Dotyczy to zwłaszcza farb rozpuszczalnikowych. Niektóre drukarnie stosują nawet letnią i zimową mieszankę rozpuszczalników, aby kontrolować ten problem. Farby, które dobrze się przenoszą, będą miały mocniejszy, intensywniejszy kolor. Natomiast farba, która zbyt szybko wysycha, może wydawać się jasna i ziarnista. W przypadku słabego krycia, podłoże może prześwitywać i wpływać na odczyty spektrofotometru. Przyjrzyj się aplom przez lupę, aby upewnić się, że podłoże jest odpowiednio pokryte.
2 – Zbyt wysokie lub zbyt niskie pH
Wysoka temperatura w hali maszyn może również powodować parowanie, tworząc zbyt niskie pH. Wynikające z tego słabe przenoszenie farby będzie powodować pienienie, otwory i ogólnie jaśniejsze barwy wydruku.
Z drugiej strony, naprawdę wysokie pH może wypalić pigmenty w farbie, na przykład niektóre pomarańczowe, które nie są tak trwałe jak inne. Te dyspersje mogą w rzeczywistości znikać z farby w niewielkich ilościach, tworząc wypalony kolor.
3 – Zmiana cylindra
Prawdopodobnie główną przyczyną nieprawidłowych barw jest brak regulacji nowych wałków rastrowych lub cylindrów wklęsłodrukowych. Nowy cylinder wklęsły będzie nakładał dużo farby w porównaniu do cylindra z przebiegiem milionów metrów. Podczas gdy nowe zadanie wklęsłodruku może mieć początkowo bardzo intensywne barwy, miesiące później zaczną one blaknąć.
Ponieważ pojemność cylindra odgrywa kluczową rolę w ilości dostarczanej farby, należy dostosować farby do cylindrów w maszynie i udokumentować to w zatwierdzonym zadaniu. Z biegiem czasu cylinder będzie nakładał mniej farby, dlatego należy uważnie monitorować zadania wykonywane przez długi czas. Warto rozważyć umieszczenie w widocznym miejscu wykresu wałków aniloksowych, aby śledzić metraż i wiedzieć, kiedy należy wysłać aniloks do regeneracji.
4 – Zanieczyszczony lub zapchany wałek rastrowy
Zanieczyszczony lub zapchany wałek rastrowy skutkuje bardzo jasną barwą i jest trudną przeszkodą do pokonania dla technologa. Jeśli ciągłe dodawanie barwnika nie przynosi żadnych rezultatów, istnieje duże prawdopodobieństwo, że wałek rastrowy jest zapchany. Aby uzyskać natychmiastowe rezultaty, spróbuj wymienić aniloks lub przedmuchać wałek sodą.
5 – Lepkość
W druku fleksograficznym i wklęsłym monitorowanie lepkości może być trudne, ponieważ może ona szybko ulegać zmianie. Chociaż wiele nowoczesnych maszyn posiada automatyczne systemy monitorujące lepkość, mogą one działać nieprawidłowo lub zostać przypadkowo wyłączone. Jeśli barwa staje się znacznie mocniejsza, istnieje duże prawdopodobieństwo, że lepkość wzrosła. Należy pamiętać, że farba traci lepkość po kilku sekundach od pierwszego umieszczenia w maszynie. Wynika to ze ścinania w obiegu farby, ponieważ farba jest cieczą tiksotropową.
Po uzyskaniu zatwierdzonej barwy dobrym pomysłem jest zapisanie lepkości.
6 – Docisk
Docisk prawdopodobnie stosunkowo najłatwiej naprawić. Sprawdź przyrost punktu rastrowego i gęstość drukowanych barw. Jeśli wszystko jest ustawione prawidłowo, ale docisk nadal jest zbyt mocny, spróbuj go nieco zmniejszyć. Analogicznie, jeśli jest zbyt lekki, możesz go zwiększyć. Można również zaobserwować nierównomierne zabarwienie. Te nierówne wzory mogą powodować błędne odczyty. Spróbuj dostosować docisk, nieprzezroczystość lub spoiwo farby, aby wygładzić niespójności.
7 – Przyrost punktu rastrowego i gęstość
Druk procesowy może być trudny, ponieważ wszystkie poziomy gęstości mogą znajdować się w prawidłowym zakresie, ale jedna barwa procesowa nadal będzie zbyt mocna. Jeśli przyrost punktu rastrowego jest zbyt duży, operator maszyny może być w stanie zmienić niewłaściwą barwę procesową na tyle, aby skorygować ogólny wydruk. Gęstość i przyrost punktu rastrowego współdziałają ze sobą i można je sprawdzić za pomocą densytometru eXact. Ponadto, po wielu latach polegania na wzorach Murraya-Daviesa i Yule'a-Nielsona do obliczeniach przyrostu punktu rastrowego, pojawiły się nowe. ISO 20654 Graphic Technology – Measurement and calculation of spot color tone value (SCTV), używane głównie do pomiaru wartości tonalnej (przyrostu punktu rastrowego) dla barw specjalnych. Obliczenia te nie wykorzystują gęstości, tylko dane kolorymetryczne lub spektralne. Dobrą wiadomością jest to, że eXact obsługuje również ten przepływ pracy.
8 – Twardość płyty
Naprawdę stara fotopolimerowa płyta drukarska z czasem może stwardnieć. Spowoduje to słabe przenoszenie farby i zbyt jasne barwy. W rzadkich przypadkach przenoszone barwy mogą być tak jasne, że nie da się dostatecznie wyregulować farby, aby to zrekompensować. W takim przypadku należy sprawdzić twardość płyt. Więcej informacji może udzielić ich dostawca.
9 – Problemy z raklem
Zużyty rakiel może przepuszczać zbyt dużą ilość farby między nim a wałkiem rastrowym lub cylindrem wklęsłym, co skutkuje bardzo mocną barwą. Zdarza się, że maszyna działa prawidłowo, a następnie nagle gęstość bardzo wzrasta. W takim przypadku należy sprawdzić rakiel. Możliwe, że należy go wymienić.
10 – Materiał podkładowy płyt
Podobnie jak twardość samej płyty fleksograficznej, podkład samoprzylepny również może odgrywać rolę w wydajności płyty. Jeśli nie jesteś w stanie uzyskać pożądanego wyglądu lub barwy, rozważ zmianę materiału podkładowego.
Różne poziomy materiału podkładowego płyt („lepkiego spodu”) mogą wpływać na charakterystykę druku, przyrost punktu rastrowego i docisk. Na przykład twardsze podkłady samoprzylepne mogą zapewnić lepsze wyniki na niektórych podłożach, średnie dobrze sprawdzają się w pracach procesowych, a miękkie mają dużą tolerancję i wiele wybaczają, jeśli chodzi o docisk. Może to być dobra opcja, jeśli masz problemy z widocznymi smugami na wydruku równoległe do osi cylindra.
Podsumowując.
Uzyskanie dokładnych barw w druku fleksograficznym i wklęsłym wymaga delikatnej równowagi między spektrofotometrem, farbą, podłożem, maszyną i środowiskiem. Jeśli barwa nie jest odpowiednia, spróbuj najpierw sprawdzić te obszary.
Czasami problemy mogą leżeć w procesie. Skontaktuj się z nami, aby porozmawiać z ekspertem ds. barw, lub skorzystaj z jednej z naszych licznych możliwości szkoleń elektronicznych, zajęć stacjonarnych, seminariów lub szkoleń na miejscu, aby mieć pewność, że wszyscy pracują dokładnie, wydajnie i spójnie.
